GENÇ YAÅžINDA, SUDA BOÄžULARAK ÖLEN   

GÃœLDÄ°BÄ° KÖYÃœ’NDEN

MEHMET ÖREN’Ä°N DESTANI  -   18 NÄ°SAN 1995

Yazıldı bir destan, oldu ilahı:

Hiç kimse bilemez başa geleni!

Allah’a teslim et geri kalanı;

Gençlikte terk ettin fani dünyayı!

Doksan dört senesi tarih atıldı,

On dört ağustos da ona katıldı.

Bu fani dünyada nasıl satıldı,

Gençlikte terk ettin fani dünyayı!

Fazla heves ettin, yaptın evini

Oturmaktan alamadın boyunu.

Azrail de sana kurdu oyunu:

Gençlikte terk ettin fani dünyayı!

Köyden hararetle gittin evine,

Sabah oldu, gittin düzce yoluna!

Çok acele ettin “Melen” yanına;

Gençlikte terk ettin fani dünyayı!

Bacanağı eşyasını yükledi;

Kabz-ı Ervah, o sularda bekledi.

Bir taraftan can almayı yokladı:

O vakit dağıldı senin ciğerin!

Suyun derinini kepçe kazıdı:

Berat gecesinde bunlar yazılıydı.

Hele anan-baban fazla üzüldü;

Gençlikte terk ettin fani dünyayı!

Sen açıldın kara sular yoluna,

Kimse kurtarmadı tutup koluna.

Azrail yapıştı bağrı beline,

Gençlikte terk ettin fani dünyayı!

Suyu geçtin karşıya, başın selamet

Akması heybetli, başka alamet!

Geldin yarı yola koptu kıyamet,

Gençlikte terk ettin fani dünyayı!

Arkadaşlar kurtarmaya yürüdü,

Eşinin yüreği orda dağıldı.

Yakınında balıkçılar var idi,

Kurtaramadılar yazık, ne çare!

Zatilen genç idi sizin yaşınız,

Derinden yıkıldı temel taşınız.

Bu fani dünyada bitti işiniz;

Gençlikte terk ettin fani dünyayı!

Gece gündüz uyku gelmez gözüme,

Hasret kaldım senin eski sözüne.

Kıya kıya bakamazdım yüzüne;
gençlikte terk ettin fani dünyayı!

Cebinde rast geldi yarı resminiz,

Gözümden ayrılmaz sizin cisminiz.

Bize yadigar et “MEHMET”  isminiz:

Gençlikte terk ettin fani dünyayı!

Yazan : Yusuf ÖREN (MERHUM)